Laatst heb ik een blog geschreven als antwoord op een stelling van de heer Frank G Bosman over het ratificeren van het VN verdrag voor de rechten van personen met een handicap. Veel goede reacties op gehad. Nu de stap gezet om deze tekst in iets aangepaste vorm ook te sturen naar 2e kamer. Bij deze de tekst:
Aan de leden van de Vaste commissie voor Volksgezondheid, Welzijn en Sport,
er is in de maatschappij de laatste paar weken wat rumoer ontstaan. Niet over AZC’s, niet over vluchtelingen en ook niet over Nederlanders die in Syrië “rambo” gaan spelen. Voordat ik verder ga zal ik mij eerst even voorstellen. Mijn naam is Jeroen Somhorst en ben Software Developer van beroep in het zuiden van het land. Dit alles met een handicap. De participatie samenleving in de praktijk zullen we maar zeggen.
Een deel van de maatschappij is in rep en roer door een voorstel van de heer Otwin van Dijk waarmee hij wil bereiken dat de maatschappij toegankelijk(er) wordt voor gehandicapten. Nederland heeft het VN verdrag inzake de rechten van personen met een handicap in het verleden getekend maar niet zoals veel andere landen geraticifeerd. De discussies zijn op een gegeven moment opgepikt door de media en verschillende programma’s hebben er dan ook aandacht aan besteed. So far so good. Het is echter de houding van bepaalde Tweede Kamer fracties die mij, als rolstoelgebonden persoon, dwars zit. De regering heeft er voor gekozen om een zgn. participatie samenleving te willen opzetten. Dat gaat zoals het elke liberaal zint, vanuit het individu zelf. Immers gehandicapt zijn is in eerste instantie het probleem van de persoon zelf. Wat er nu echter gebeurt is dat men aan de ene kant een participatiesamenleving wil maar aan de andere kant daar niet naar handelt. Een samenleving veranderen gaat natuurlijk niet van zelf daarvoor moeten de neuzen allemaal dezelfde kant op staan. Nu is dat bij 16 miljoen mensen een beetje moeilijk. Bij een participatiesamenleving hoort niet alleen dat mensen met een beperking deelnemen aan het reguliere arbeidsproces maar dat begint veel eerder. Dat begint al vanaf de geboorte. Kinderen met een beperking moeten niet worden opgevoed met het idee dat ze anders / speciaal zijn. Kinderen met een beperking zouden in de pubertijd net als andere scholieren eens lekker moeten kunnen gaan stappen of de opleiding kunnen volgen die ze willen (en die natuurlijk ook gezien de handicap mogelijk is). Er zou geen beperking mogen zijn wat betreft toegankelijkheid tot de opleiding. Niet gehandicapte kinderen zouden de kinderen met een handicap niet als anders moeten hoeven aan zien.
De overheid heeft hier dan ook als taak deze omslag te faciliteren en het niet simpelweg aan de maatschappij over te laten. Als er in de maatschappij geen besef is waar het allemaal om draait en wat er allemaal anders moet, gebeurt er niets. Veel mensen hebben geen vrienden of kennissen die een handicap hebben en vinden dus ook al snel invalideparkeerplaatsen of andere voor de hand liggende aanpassingen genoeg. De afgelopen jaren hebben we gezien dat er steeds meer verbeterd. Zo zijn de meeste buslijnen in Nederland voorzien van de nodige aanpassingen (oprijplaten, lage stop knoppen etc.) en is de instaphulp van de NS sterk verbeterd. Helaas zijn de treinen in Nederland niet zelfstandig toegankelijk voor mensen met rollators of rolstoelen. Zelfs voor mensen met kinderwagens is het een uitdaging. De gehandicapte is nog steeds aangewezen op een systeem van het aanvragen van hulp. Een voorbeeld van mijzelf is een treinreis waarbij ik uitstaphulp had geregeld op station B maar ik kom, door een fout van de machinist, op station C terecht. Er waren gelukkig mensen die mij de trein uit hielpen maar het zou toch fijn zijn als ik zelf ook weer de trein in had gekund en niet een half uur had moet staan wachten zodat alle hulptroepen waren gemobiliseerd! Dit sluit niet aan bij de wens van een participatie samenleving. toch?
Om terug te komen op de puber die samen met vrienden iets wil gaan drinken. Als je als overheid van mening bent dat mensen met een handicap mee doen in de maatschappij dan betekend dit dat de lokale overheid hulp moet kunnen bieden aan ondernemers om de onderneming ook toegankelijk te maken. Vrienden willen je vast wel het café in tillen maar wat nu als je alleen maar vrienden in een rolstoel hebt? Een probleem bij horeca is toch vaak dat deze zijn gesitueerd in de wat oudere gebouwen dat betekend dat er daar niet veel aan veranderd omdat dat nu eenmaal niet hoeft of zelfs niet mag. En dat zie ik dan ook in het dagelijks leven. Zelfs in een stad als Arnhem zie je in het weekend niet heel veel gehandicapten in het straatbeeld. Het kip en het ei probleem in de praktijk. Aanpassingen hoeven overigens niet heel moeilijk te zijn. Een voor de hand liggend voorbeeld zijn invalide toiletten. Waarom zijn invalidetoiletten altijd apart van de andere type toiletten? Is gehandicapt zijn een ander geslacht?
Om een voorbeeld te geven hoe het ook anders kan: Een aantal jaar geleden ben ik voor mijn werk naar de Verenigde Staten afgereisd. In de hotels waar ik kwam waren alle invalide toiletten gesitueert in danwel het dames danwel het heren toilet. Geen extra ruimte voor een invalide toilet. We hebben gezien dat in de afgelopen 20 ~ 30 jaar erg veel is verbeterd maar er is nog een hoop werk te doen en het is nu tijd om daar als overheid iets aan te doen door aan de ene kant de wettelijke kaders te scheppen om de maatschappij daadwerkelijk toegankelijk te maken maar aan de andere kant daar ook de middelen voor vrij te maken om dat mogelijk te maken.
Door het stellen van wettelijke kaders door het ratificeren van het VN verdrag zijn niet alleen de gehandicapten in Nederland geholpen maar ook de ouderen die vroeg of laat ook tegen dit soort problemen aanlopen.
Daarom zou ik u willen vragen of u eens goed wilt nadenken over wat er in de tussentijd is bereikt en wat er allemaal te verbeteren valt en voor het amandement wilt stemmen van de heer Otwin van Dijk. Daar maakt u mij blijk mee, maar ook vooral de maatschappij een stuk toegankelijker en ook gezelliger van.
met vriendelijke groet,